خشم چیست؟
خشم نارضایتی شدید است نسبت به اشتباهات و بی‌عدالتی دیگران و نیاز به ابراز آن است. در حالیكه خشم خود را باید ابراز كنیم این آزادی را نداریم كه هر طور دوست داریم آن را بیان كنیم. خشم معمولاً به طریقی گناه‌آلود بیان می‌شود . نیاز است كه خشم به طریقی درست بیان شود .
خشم گناه‌آلود احساس شدید و ناخوشایندی است كه تمایل به آسیب زدن به مردم و خراب كردن اموال دارد. خشم مقدس حالت خشم عادلانه است نسبت به اشتباهات بوده و همراه با اعمال بجا میباشد.
چرا مردم عصبانی می‌شوند؟
الف) مخالفت - وقتی مانع شما می‌شوند كه به آرزوها، خواهشها، اهداف و امیدها‌ینان و غیره برسید.
ب) برانگیختن - وقتی كه شما به دلیل نداشتن ارتباط، درخواستهای غیرمنطقی، رفتار بد و غیره برانگیخته می‌شوید.
پ) آسیــب - وقتی توسط آنچه مردم می‌گویند و انجام می‌دهند آسیب می‌بینید. وقتی كه مردم نسبت به شما ناشایسته رفتار می‌كنند و شما را رد می‌كنند.
ت) ترس - وقتی كه از شكست و طرد شدن می‌ترسید.
ث) از دست دادن - وقتی كسی را كه دوست دارید، دارایی، معامله تجاری، رابطه‌ای خوب با یكنفر و غیره را از دست می‌دهید.
ج) عاجز بودن - وقتی كه با افراد یا موقعیتهای سخت نمی توانید تطبیق یابید. خسته و پریشان هستید و نمی‌توانید تطبیق یابید.
چ) از دست دادن آبرو - وقتی كه سایر مردم شما را رسوا و توبیخ كرده، از شما انتقاد می‌كنند، بر شما داوری كرده یا شما را اصلاح می‌كنند به خصوص در ملاء عام.
ح) ناامیـــدی - وقتی كه سایر مردم نمی‌توانند انتظارات شما را از خود برآورده كنند.
خ) بــی‌عدالتــی - وقتی كه بی‌عدالتی و ظلم می‌بیند یا از آن رنج می‌كشید.
عكس‌العمل به خشم و نتایج خشـــم
نردبان خشم واكنش‌های انسانی را نسبت به خشم به تصویر می‌كشد و از بدترین واكنش در انتها به بهترین واكنش در قله آن تنظیم شده است. هفت واكنش ممكن نسبت به خشم را در تصویر شماره 1 مشاهده مینمایید. (جهت بزرگ نمایی بر روی تصویر کلیک نمایید)
مزایا و مضرات عكس‌العمل‌های مختلف خشم
یكی از راههای ابراز خشم بهتر از راه دیگر است چون نتایج آن كمتر آسیب‌زننده میباشد.
برای مثال:
الف) خشم حذف شده. از همه بیشتر مخرب است چون شخص خشمگین قبول نمی‌كند و نمی‌پذیرد كه خشمگین است. شخص خشمگین مصرانه قبول دارد كه او خشمگین نیست. او نمی‌پذیرد كه مشكلی وجود دارد پس مشكل قابل حل نیست. او به تدریج بیشتر و بیشتر به شخص خشمگین یعنی خودش آسیب می‌زند بدون اینكه درك كند كه خشم او باعث این مشكلات شده است.
ب) خشم پنهان. نیز از مخرب‌ترین است چون شخص عصبانی می‌داند كه عصبانی است و از درون در مورد مشكل به فكر فرو می‌رود. اما مشكل را از اشخاص دیگر پنهان می‌كند. چون او از مواجه مستقیم با مشكل خودداری می‌كند نمی‌تواند از نتایج آن شفا یابد.
پ) خشم متجاوز. نیز بسیار آسیب‌زننده به همه است چون با زور به مردم حمله می‌كند و اموال و اشیاء را تخریب می‌كند اما چون به هر حال خشم خود را ابراز می‌كند پس لااقل آن را برطرف می‌كند و از آسیب‌های درونی كه خشم حذف شده و پنهان در شخص خشمگین ایجاد می‌كند جلوگیری می‌شود.
ت) خشم بد دهن. نیز آسیب‌زننده است چون با كلمات به مردم آسیب می‌زند. در هر حال یك قدم بــهتر است از خشم متجاوز چون شخص خشمگین بر اعمال خشونت‌آمیز و مخرب خود تسلط دارد.
ث) خشم ناخوشایند. قطعاً ابراز نادرست خشم است. ولی یك قدم بهتر است از خشم بد دهن چون شخص خشمگین بركلمات مخرب تسلط دارد.
ج) خشم محدود. خیلی بهتر است از انواعی كه در بالا برای ابراز خشم ذكر شد. یك قدم دیگر در نردبان خشم بالاتر می‌رود چون شخص خشمگین تسلط بیشتری را در ارتباط با شخصی كه خشمش را نسبت به او ابراز می‌كند و همینطور نحوه ابراز خشم خود بدست آورده است.
چ) خشم كنترل شده. تنها خشمی است كه بدون گناه می‌توان آن را ابراز كرد. این شخص در ارتباط با نحوه ابراز خشم خود كنترل كسب كرده است. راهی است كه خدا دوست دارد مسیحیان خشم خود را از آن طریق ابراز كنند. اینگونه خشم گناهی برعلیه خدا نیست كه به مردم و به خود آسیب بزند، بلکه آنچه را که خدا میخواهد انجام میدهد.
پ - برخورد با خشــم
به نتایج خشم گناه‌آلود توجه كنید.
خشم گناه‌آلود ما را احمق می‌سازد (جامعه 7: 9). خشم گناه‌آلود شخص را فقط به سمت شرارت و گناه می‌كشاند (مزمور 37: 8). خشم گناه‌آلود باعث زندگی مقدسی كه خدا را خــــشنود می‌سازد نمی‌شود (یعقوب 1:19 - 20). خشم گناه‌آلود بر دعاهای شما اثر می‌گذارد (اول تیموتائوس 2: 8). خشم گناه‌آلود باعث می‌شود كه شما برای رهبــری واجد شرایط نباشید (تیطس 1: 7). خشم گناه‌آلود، روح‌القدس را محزون می‌كند (افسسیان 4: 30 - 31). چنین شخص خشمگینی بایستی با داوری خدا مواجه شود (متی 5: 22).
بالا رفتن از نردبان خشم را تمرین كنید.
از نشان دادن خشم خود نترسید اما یاد بگیرید كه خشم خود را به طریقی كه از نظر کتاب مقدس و اجتــماع پـــذیرفته اســـت نشــان بدهید. از غضب و خشم گناه‌آلود خلاص شوید (افسسیان 4: 31). تمرین كنید كه دفعه بعد خشم خود را به صورت یك پله بالاتر از این دفعه در نردبان خشم ابراز كنید. با هر پیشرفتی كه در ابراز خشم خود بدست می‌آورید تشویق شوید.
خشم خود را به روشی پرهیزگارانه ابراز كنید.
الف) با قبول مسئولیت درقبال اعمالتان پرهیزگاری خود را نشان دهید.
صرفنظر از آسیبی كه در خود احساس می‌كنید خدا میخواهد كه شما مسئول ابراز احساساتتان به دیگران باشید (متی 5: 22). اگر احساس می‌كنید كه احساسات شما در مرز انفجار است پس برای مدتی خود را مهار كنید. برای مثال، مسافت زیادی را قدم بزنید، بر آیه‌ای از کتاب مقدس تعمق كنید، دعا كنید و آنچه فكر و احساس می‌كنید یادداشت كنید اما برای ابراز خشم خود صبر كنید تا زمانیكه احساسات شما تحت كنترل شما دربیایند.
ب) با صبور بودن نسبت به شخص دیگر پرهیزگاری خود را نشان دهید.
ســـعی كنید شخص دیگر را درك كنید (امثال 14: 29). به جای تحریك دعوا، نزاع را آرام كنید (امثال 15: 18). به جای اینكه فاتح مـــشاجره باشـــید بر خشم خود مسلط شوید (امثال 16: 32). به جای انتقام از گناه صرفنظر كنید (امثال 19: 11). به جای ابراز خشم، بر خودتان مسلط باشید (امثال 29: 11).
پ) با آرام و مثبت حرف زدن پرهیزگاری خود را نشان دهید.
یاد بگیرید كه دیر خشم باشید، درمورد هر چیز آشفته نشوید و هر چیز را حمله‌ای شخصی به حساب نیاورید كه نشاندهنده خودخواهی است (یعقوب 1: 19). بیشتر از همان روز خشمگین باقی نمانید (افسسیان 4: 26). از آنانی كه زود خشمگین می‌شوند دوری كنند چون ممكن است بر شما اثر گذارند (امثال 22: 24- 25). بدون مهار كردن افكار یا غفلت از خشمتان، بر خصوصیات مثبت شخصی كه نسبت به آن عصبانی هستید متمركز شوید (رومیان 12: 10). لیستی از اشتباهات دیگران درنزد خود نگه ندارید (اول قرنتیان 13: 5).
خشم خود را به طریقی عاقلانه ابراز كنید.
الف) با برداشتن قدم نخست درمصالحه با دیگران.
متی 5: 23 - 24 ؛ 18: 15. بدون در نظر گرفتن اینكه چه كسی مقصر است بایستی قدم نخست را بردارید و تمایل خود را به حل مسئله نشان دهید.
ب) با پذیرفتن اینكه عصبانی هستید درمقابل خودتان، خدا و شخص تحریك‌كننده.
اول یوحنا 1: 9. از خدا، برای حرف زدن با افرادی كه شما نسبت به آنها عصبانی هستید به شما حكمت بدهد (یعقوب 1: 5).
پ) با صحبت كردن با شخص تحریك كننده.
افسسیان 4: 15، 29. صحبتهای شما بایستی واقعی، كمك‌كننده و محبت‌آمیز باشد.
1) حرفهای شما بایستی راست باشد. برای آرام كردن شخص دیگر، كاذبانه بیش از میزان، اشتباهتان را نپذیرید. هر دوی شما بایستی یاد بگیرید كه مسئول اعمال خودتان باشید.
2) حرفهایتان باید كمك كننده باشد. خشم عادلانه خود، انتقاد یا توبیخ خود را به شیوه‌ای مؤدبانه و كمك‌كنــنده بیان كنید. برنامه‌ریزی كنید كه چه می‌خواهید بگویید، كی و چگونه آن را خواهید گفت. بر سر موضوع تحریك‌كننده با هم گفتگو كنید بدون اینكه به مسائل نامربوط و كهنه گذشته اشاره كنید. تا وقتیكه صحبتهای شخص دیگر تمام نشده است شما حرف نزنید سعی كنید نقطه نظرات و احساسات طرف دیگر را درك كنید. سریع سهم خود را در مشكل بپذیرید. به جستجو برای یافتن راه‌حل ادامه دهید تا هر دو به توافق برسید كه هردو نیاز دارید چه قدم‌های عملی را بردارید.
3) صحبتهای شما بایستی محبت‌آمیز باشند. محبت، حلیم، مهربان، بخشنده، مودب، متواضع، با نزاكت، غیرخودخواه، فروتن، باگذشت، بی‌ریا، مواظب دیگران، قابل اعتماد و امیدوار و پایدار است (اول قرنتیان 13).
خشم خود را به شیوه‌ای خوشایند بیان كنید.
مواظب باشید كه كلام شما، حالت و بلندی آن و حالت چهره و حركاتتان در موقع حرف زدن نشاندهنده طرد شدن شخص دیگر نباشد بلكه پذیرش او (امثال 15: 13).
6- انتقام نگیرید، بلكه ببخشید و محبت كنید.
الف) ببخشید. شخص مقصر را بارها و بارها با تمام قلبتان ببخشید (متی 18: 21 - 35).
ب) او را دوست بدارید، او را بركت دهید و برایش دعا كنید و نسبت به او خوبی كنید (لوقا 6: 27 - 28).
پ) هرگز انتقام نگیرید (رومیان 12: 14 - 21).
7 - اجازه دهید خدا احساسات مجروح شما را شفا بخشد.
الف) دعا كنید و با خدا در مورد احساسات مجروح خود صحبت كنید.
مزمور 62: 8 ؛ 34: 18. از او بخواهید شما واحساساتتان را عوض كند و شما را از ادامه افكار و احساسات خشم‌آلود آزاد سازد. از او بخواهید كه به شما فیض بدهد تا شخص مقصر را ببخشید و محبت كنید.
ب) با یك مشاور صحبت كنید و یا با گروهی از دوستان دعا كنید.
یعقوب 5: 13 - 16. اگر تلاش می‌كنید ولی بخشیدن و محبت كردن را سخت می‌بینید پس با یك مشاور در مورد احساسات خود گفتگو كنید و یا از یك یا دو مسیحی دیگر بخواهید كه برای شفای شما دعا كنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر