مسیحیان اغلب برای داشتن یا درك اراده خدا در تلاش هستند. سوءتفاهمات زیر در مورد یافتن اراده خدا به دانستن و درك بهتر اراده خدا كمك خواهند كرد.
1- ناتوانی در اعتماد كامل به خدا
خیلیها درك نادرست از این مطلب داشته و تطور میکنند اگر خودم را به اراده خدا بسپارم در نتیجه به قربانی یا رنج منجر خواهد شد پس در واقع نمی‌توانم به خدا اعتماد كنم.
اساسا چون در دنیایی شریر كه پر از انسانهای عصیان گر است زندگی می‌كنیم، رنج برای هركدام از ما اتفاق خواهد افتاد، هم برای مسیحیان و هم برای غیرمسیحیان. درد و رنج فقط با آمدن ثانویه مسیح برای مسیحیان خاتمه خواهد یافت (مكاشفه 21: 4 - 5). مخصوصاً كسانی كه از خانواده‌های از هم گسیخته و ناشایسته هستند، توكل به خدا را به عنوان پدر خود، سخت می‌یابند چون پدر آنها در بعضی مواقع از آنها سوءاستفاده كرده و در بعضی مواقع همیشه غایب بوده است.
درکتاب مقدس خدای کتاب مقدس كاملاً با پدر زمینی متفاوت است. " او رحیم، فیاض، دیر خشم، بسیار با محبت است … با ما به حسب خطایای ما جزا نداده است … گناهان ما را از ما دور كرده است … زیرا جبلت ما را می‌داند و یاد می‌دارد كه ما خاك هستیم" (مزمور 103: 8 - 14). " او هیچ تبعیضی قائل نیست، رشوه نمی‌پذیرد، از یتیمان و بیوه‌ها حمایت می‌كند و غریبه‌ها را دوست دارد …" (تثنیه 10: 17 - 18). توجه كنید كه خدا به خصوص از یتیمان دفاع می‌كند. ترس از آنچه ممكن است اتفاق بیفتد را با یادآوری كارهای فوق‌العاده‌ای جانشین كنید كه خدا در گذشته برای شما انجام داده است و وعده داده است كه در آینده برای شما انجام خواهد داد (فیلیپیان 1: 6).
2- از خدا نشانه‌ای طلبیدن
درك نادرست دیگر این است که فکر کنیم می‌توانم با طلبیدن نشانه‌ای از خدا اراده او را كشف كنم.
در داوران 6: 17- 22 جدئون نشانه ای را طلبید و فرشته خداوند مقتدرانه نشانه ای به او داد: آتشی از صخره برافروخته شد و قربانی را بلعید. در داوران 6: 36- 40 جدئون دوباره از خدا خواست که هدایت خود را با دادن نشانه ای تأیید کند. جدئون از پوست پشمی برای تائید هدایت خدا استفاده می‌كند. اما پوست پشمین جدئون یك اتفاق ماوراءالطبیعی بود و نه یك اصل روحانی. از ابتدا تا پایان این ماجرا مكاشفه‌ای الهی برای جدئون بود و نه یک نمونه که قوم خدا از آن پیروی کند. خدا پیغامی قاطعانه از طریق فرشته به او داد و پیروزی مطلق از طریق گروهی كوچك از مردان.
خدا می‌تواند ما را از طریق شرایط هدایت كند و این كار را می‌كند و بعضی مواقع حتی از طریق شرایط خاصی كه ما برای نشان دادن نشانه‌ها از او می‌طلبیم (پیدایش 24: 12 - 14). اما وقتی سعی می‌كنیم كه هدایت خدا را به طور مطلق در محدوده نشانه‌ها محدود می‌سازیم تبدیل به تلاشی مخفی برای دستكاری وقایع مطابق سلیقه خودمان می‌شود. به علاوه ما اكثر وقتمان را صرف دعا كردن برای موقعیتهای خاص می‌كنیم تا ما را هدایت كنند تا اینكه در حكمت كلام خدا خودمان را غوطه‌ور سازیم.
3- انتظار دعـــوت خـــدا
گروهی تصور دارند که من اول بایستی از طرف خدا دعوتی برای خدمتی مشخص و یا خدمت تمام وقت دریافت کنم.
آنانی كه وارد یک خدمت تمام وقت برای خدا میشوند به یک نوع دعوت مخصوص تر از آنانی كه یک كار دنیوی تمام وقت دارند، احتیاج ندارند. جامعه می‌گوید " در راههای قلبت … سلوك نما.. از خدا بترس و اوامر او را نگاه دار " (جامعه 11: 9 ؛ 12: 3). در حالیكه خود را به خدا و كلام او وقف می‌كنیم آرزوهایمان، نیازهایمان، تجربه و آموزش، ما را هدایت و به كار مناسبی دعوت خواهند كرد. آنانی كه علاقه شدید دارند (اول تیموتائوس 3:1) و از نظر کتاب مقدس واجد شرایط (اول تیموتائوس 3: 2 - 7 ؛ تیطس 1: 5 - 9) ورود به خدمت مسیحی و یا حتی خدمت تمام وقت مسیحی می‌باشند، لازم نیست كه منتظر دعوتی اضافی یا استثنایی باشند برای مثال مانند موسی(خروج 3) یا شاگردان (متی 4: 17). آنها بایستی با اشتیاق آن جریان را تا آنجائیكه خدا اجازه می‌دهد دنبال كنند. اگر خدا برنامه‌های دیگری دارد قطعاً باعث وقوع آنها خواهد شد (اعمال 15: 36 - 41 ؛ اعمال 16: 1 - 3). مهمترین چیز این است كه درك كنیم كه ارتباطمان با خدا و نه دعوتمان، منبع واقعی هدف و کمال در زندگیمان است. بدون در جستجوی خدا بودن، حتی برجسته‌ترین دعوت الهی نیز بیهوده است.
4- احساس آرامش در قلبتان
بعضی دیگر خیال میکنند چون احساس آرامش می‌كنم پس میدانم كه این اراده خدا است.
احساس آرامش همیشه نشانه خوبی از هدایت خدا نیست. اگر بعد از اینكه تصمیم می‌گیریم، احساس آرامش و آزادی از ترس و عدم اطمینان و یا تناقض می كنیم، این نوع آرامش همیشه نشانه‌ای از هدایت خدا نیست. آرامش خدادادی را نمی‌شود صرفاً به خاطر آرامش بخشیدن به احساسات یا حتی به مفهوم درست بودن اعمال ما تغییر داد. حتی تصمیمات درست روحانی باعث اضطراب فراوان میشوند فقط به خاطر نتایج مهمی كه خواهند داشت برای مثال، ایستادگی در برابر رئیسی نادرست و یا خودداری از شركت در تجارتهای غیرقانونی كار درستی است كه باید انجام داد اما ممكن است ما را تمام شب از ترس نتایج آن بیدار نگه دارد.
در کتاب مقدس آرامش تقریباً همیشه مربوط به ارتباط ما با خدا می‌شود. در رومیان 5: 1 مكتوب است، " پس چونكه به ایمان عادل شمرده شدیم نزد خدا سلامتی داریم به وساطت خداوند ما عیسی مسیح ". اراده خدا در زندگی یك مسیحی در وهله نخست به ارتباط با خدا و كلام خدا توجه دارد. اگر ما آرامش را اینطور درك كرده‌ایم كه اطمینانی آرامش‌بخش در نیكویی و تسلط خدا است و اطمینان به قدرت او در همه چیز كه برای خیریت آنانی كه دوستشان دارد و برطبق اراده او خوانده شده‌اند برای نیكویی آنها در كار است، بنابراین این نوع آرامش، ثمره روح‌القدس است. در اشعیاء 26: 3 - 4 نوشته شده است، " دل ثابت را در سلامتی كامل نگاه خواهی داشت زیرا كه بر تو، توكل دارد. بر خداوند تا به ابد توكل نمایید ". اگر آرامش را اینطور درك كرده‌ایم یعنی اعتمادی آرامش‌بخش به كلام خدا و هدایت خدا از طریق كلامش، با وجود عدم اطمینان و بی‌ثباتی احساسی، با وجود مشکلات در شرایط یا مخالفت دیگر افراد، با وجود نداشتن آرامی در احساسات ولی داشتن آرامش در رابطه ام با خدا، بنابراین این نوع آرامش، نشاندهنده خوبی از هدایت خدا است. در اشعیاء 32: 17 نوشته شده است " و عمل عدالت، سلامتی و نتیجه عدالت، آرامی و اطمینان خواهد بود تا ابدالاباد ".
5- دریافت آیه‌ای از کتاب مقدس
بعضی بر این اصل عمل میکنند که چون وقتی کتابمقدس میخواندم، خدا آیه‌ای از کتاب مقدس به من داده پس این اراده خدا است.
بعضی اوقات خدا ما را تحت تأثیر یك آیه خاص از کتاب مقدس قرار می‌دهد كه به نظر می‌رسد دقیقاً با شرایط ما هماهنگ است و ما را هدایت می‌كند یا خدا بعضی اوقات هدایتی را كه قبلاً داده است با آیه‌ای خاص از کتاب مقدس تأیید می‌كند. اما ما بایستی به عناصر ذهنی در فهرست هدایت کننده زیر توجه کرده و آنها را تشخیص دهیم:
الف) عناصر ذهنی
از خود سئوالات زیر را بپرسیم:
1) آیا این خداست كه صحبت میکند و یا من كاری می‌كنم كه کتاب مقدس آنچه را بگوید که من دوست دارم بشنوم؟
2) آیا سایر اصول كشف اراده خدا، دریافتهای من را تأیید می‌كنند و یا در مورد صحت آنها تردید ایجاد می‌كنند؟
3) آیا فقط در جستجوی آیاتی هستم كه به من مربوط میشوند و آرزوهایم را تأیید می‌كنند و یا من به كل تعالیم کتاب مقدس توجه می‌كنم؟
4) آیا من از کتاب مقدس مانند اسطرلاب و یا استخاره و یا " با روشی آسان برای به سرعت دستیابی به اراده خدا " استفاده می‌كنم، یا اینكه کتاب مقدس را دقیق تفسیر می‌كنم و تعیین می‌كنم كه خدا قصد دارد من چه چیز را بدانم، ایمان بیاورم، باشم و انجام دهم؟
بعضی اوقات مردم وعده‌هایی را در کتاب مقدس پیدا می‌كنند و آنها را به عنوان تضمینی برای آینده خود تفسیر می‌كنند. و زمانیكه وقایع آنطور كه آنها انتظار داشتند به پیش نمی روند از خواب بیدار می شوند و به اعتماد خود به کتاب مقدس شك می‌كنند و شاید حتی خدا را سرزنش كنند كه وعده خود را نگه نداشته است. آنها درك نمی‌كنند كه آنچه خدا گفته است را درست درك نكرده‌اند و به اشتباه آن آیه از کتاب مقدس را یك وعده تفسیر كرده‌اند.
ب) دو ســـئوال مفید در ارتباط با تفسیر صحیح کتاب مقدس (نبوتها، وعده‌ها، تهدیدات و فرامین. …):
1) شنوندگان مورد نظر خدا چه كسانی بودند؟ آیا این حقیقت خاص در کتاب مقدس برای همه مردم است (مرقس 1: 15) یا برای همه مسیحیان (یوحنا 13: 34 - 35)؟ آیا این حقیقت خاص کتاب مقدس محدود به شخص خاص (اول تواریخ 17: 7، 11 - 14 ؛ مـــرقس 10: 21)، گروهی خاص (اشعیاء 6: 8 - 10 ؛ متی 8: 11 - 12)، دورانی خاص (پیدایش 17: 9 - 14 ؛ غلاطیان 6: 12- 14 ؛ عبرانیان 9: 6- 10 ؛ 10: 1- 4) و یا یک وضعیت خاص (ارمیا 18: 1- 17 ؛ حزقیال 33: 11 - 20 ؛ مكاشفه 2: 7) است؟
2) تاكید این قسمت بر چیست؟ آیا آموزه‌ای تعلیمی است (یوحنا 14: 6)؟ یا تشویقی نسبت به انجام یك عمل است (یوحنا 13: 34 - 35)؟ یا مربوط به تاریخ است (اعمال 17: 11)؟ آیا آموزه‌ای مربوط به شما است پس بایستی به آن ایمان بیاورید. اگر عملی مربوط به شما است پس بایستی آن را انجام دهید. اگر در تاریخ نمونه‌ای بد است، پس بایستی از آن اجتناب كنید اما اگر نمونه‌ای مثبت در تاریخ است پس میتوانید از آن نمونه خوب پیروی كنید اما انتظار نداشته باشید كه سایرین نیز آن نمونه را دنبال كنند مگر اینكه این نمونه خوب در جایی دیگر در کتاب مقدس تعلیم یا به آن فرمان داده شده است.
6- دیدن رویـــا
گروه بسیارد، مخصوصا در فرهنگ ما ایرانیان تاکید زیادی به تأبیر خواب داشته و میگویند من خواب یا رویایی در مورد آن دیده ام، بنابراین میدانم که آن موضوع اراده خداست.
خدا می‌تواند و بعضی مواقع از طریق معجزه‌آمیز و غیرعادی هدایت كند. او قوم اسرائیل را در زمان موسی به وسیله ستونی از ابر یا آتش هدایت كرد او از طریق حرف زدن یك الاغ یك نبی را هدایت كرد و با یك ستاره مــردانی حكیم را از مشرق زمین به دیدار مسیح موعود آورد. او مریم را با ملاقات یك فرشته و یوسف را به وسیله یك رویا هدایت كرد. او پطرس و كرنیلیوس را به وسیله رویاها هدایت كرد. به هر حال هیچكدام از این نشانه‌ها را كسی نطلبیده بود بلكه با اقتدار و با بصیرت و حكمت الهی بخشیده شدند. شما نمی‌توانید از خدا بخواهید كه شما را به طریقی معجزه‌وار هدایت كند. اگر خدا در حكمش می‌داند كه شما به چنین هدایتی نیاز دارید پس مطمئناً آن را به شما خواهد داد. اما اگر شما همیشه به دنبال راههای خارق‌العاده و مهیج می‌گردید احتمالاً راههای معمولی دسترسی به اراده او را كه از طریق كلامش در کتاب مقدس است فراموش خواهید كرد.
وقتی كه رویا یا خوابی می‌بینید باز هم نیاز دارید كه آن را با فرامین عینی، ممنوعیت‌ها و تعالیم کتاب مقدس امتحان كنید. آنچه خدا به وسیله رویا یا خواب آشكار می‌كند هرگز با کتاب مقدس متناقض نخواهد بود (ارمیاء 23: 16، 18، 21 - 22، 25 - 29).
7- مجازات شدن
گروه دیگر مخصوصا در شرایطی که دلسرد هستند میگویند چون همه چیزهای بد برای من اتفاق می‌افتند بایستی تصمیم یا انتخابی غلط گرفته باشم پس نتیجه می‌گیرم كه من از اراده خدا پیروی نمی‌كنم و خدا من را مجازات می‌كند.
چرا چیزهای بد برای انسانهای خوب اتفاق می‌افتند؟ و مردم چه می‌توانند بكنند وقتی از هدایت خدا پیروی نكرده‌اند؟
الف) بعضی مواقع مسیحیان از نتایج گناهان خود در رنج هستند.
وقتی ایمان یا نگرش‌های ما با اراده آشكار خدا در کتاب مقدس متناقض است پس شرایط ناخوشایندی را ممكن است تجربه كنیم. اعتراف و توبه از گناهان عمدی ما را احیاء می‌كند تا با خدا مشاركت داشته باشیم (اول یوحنا 1: 9) اما همیشه نتایج بد تصمیمات و نااطاعتی‌های ما را ازبین نمی‌برد (گناه داود با بت شبع در دوم سموئیل 11، توبه و بخشش او در دوم سموئیل 12: 1 - 13 و با این وجود، نتایج گناه او در دوم سموئیل 12: 14 - 23 و دوم سموئیل 13). در هر صورت اگر ما در مشاركت نزدیك با خدا سلوك می‌كنیم و متعهد اطاعت از کتاب مقدس هستیم پیروی نكردن از اراده خدا حتی بعضی مواقع سخت‌تر از زمان ایمان آوردنمان است.
ب) اغلب چیزهای بد برای انسانهای خوب و مسیحیان اتفاق می‌افتند.
ما در دنیای سقوط كرده‌ای زندگی می‌كنیم كه هم برای مسیحیان و هم برای غیرمسیحیان در آن درد، مشكلات و رنج وجود دارد (پیدایش 3: 16 - 19). مسیحیان نیز مریض میشوند (دوم قرنتیان 12: 7 - 10 ؛ دوم تیموتائوس 4: 20) و یا كارشان را از دست می‌دهند. مسیحیان هم رنج و غم ناشی از یكی از افراد خانواده را كه از خدا روگردان شده متحمل میشوند (متی 23: 37) و در تجربیات رنج می‌كشند (یعقوب 1: 2 - 4) و یا در جفا (متی 5: 11 - 12 ؛ دوم تیموتائوس 3: 12).
كتاب ایوب تعلیم می‌دهد كه قوم خدا رنج می‌كشند. مفهوم اخلاقی اولیه‌ای كه ایوب از خدا داشت این بود كه " خدا ترسندگان خود را بركت می‌دهد و بی خدایان را تنبیه می‌كند. " اما سرانجام فهمید كه مفهوم او از خدا اشتباه بود و او نمی‌تواند كاملاً راهها و اهداف خدا را در ارتباط با رنج درك كند. ایوب مفهوم بسیار بزرگتری را از خدا درك نمود یعنی " حاكمیت خدا ". خدا آنچه كه می‌خواهد انجام خواهد داد فقط بخاطر اینكه او خدا است. حاكمیت او بر رنج، حتی رنج پیروان مطیعش، كامل است خواه دلیلی برای آن بیابد یا نه . ایوب اعلام کرد، " میدانم كه به هر چیز قادر هستی، و ابداً قصد ترا منع نتوان نمود " (ایوب 42: 2).
ارزیابی خود مهم است، اما وقتی مشكلات هجوم آورده، ما را احاطه می‌كنند، نیاز داریم كه نترسیم و فكر نكنیم كه اراده خدا را دنبال نكرده‌ایم. می‌توانیم باز هم خود را متعهد بسازیم كه در اراده خدا بمانیم و بگوییم " نه اراده من بلكه اراده تو انجام بشود (متی 26: 39). شرایط هر طور كه باشد با ادامه محبت كردن خدا و مردم، قلوب خود را در آرامش حضور خدا قرار می‌دهیم. خدا از قلوب ما بزرگتر است و او می‌داند كه " چرا " و" مدت " هر موقعیت را می‌داند (اول یوحنا 3: 18 - 20).
با در نظر گرفتن نکات ذکر شده, شما چگونه اراده خدا را درک میکنید؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر